آزادی ای آزادی

 

����������� سوما کاویانی‏29‏/07‏/2010

 

 

آزادی ای آزادی

باد بمن گفت می آیی

و من خود سرانہ

بکلبہ تو شتافتم

رو بہ افق نشستم

افق روشن بود

و چشم من پر از امید

آہ ۔ ۔ ۔

ای آزادی ،آزادی

ازکدام کرانہ خواھی درخشید

کہ فرش راھ تو ،خون جانم باد

 

 

٭٭٭٭٭٭

 

ابر بمن گفت می آیی

ومن بال ھایی امیدم را

درانتظار تو گشودم

و پشت بہ قلعہ ھایی بلند نا امیدی کردم

بسویی آسمان آرزو ھا بال گشودم

آہ ۔ ۔ ۔

�ای آزادی ،آزادی

ازکدامین شاھراہ خواھی آمد

کہ زلفان پریشانم را

فرش راہ تو کنم

 

٭٭٭٭٭٭

 

باران بمن گفت می آیی

و من دامن خشک کویر وجودم را

لبریز از قطراتش کردم

تا شقایق ھای سرخ کوھستانھا را

سیراب کنم

آہ ۔ ۔ ۔ ۔

ای آزادی ،آزادی

از کدامین کرانہ خواھی دمید

تا شقایق ھای تشنۂ تو

بتو سلام گویند۔